Sarangkot en Parentsday (6-9 april)
Door: B&M
Blijf op de hoogte en volg Beatrijs en Marièlle
09 April 2014 | Nepal, Pokhara
Afgelopen zondag vertrokken we te voet naar het bergdorpje Sarangkot. Vanuit Lakeside zie je Sarangkot op een hoge bergtop liggen en hier zweven altijd vele paragliders omheen. Er is bij helder weer een prachtig uitzicht op de Himalaya vanaf Sarangkot.
Ondanks dat de Himalaya niet te zien was vanwege bewolking was de tocht meer dan de moeite waard. Naast de mooie uitzichten maakte de mensen die we onderweg tegen kwamen de wandeling bijzonder. Onderweg werden we o.a. uitgenodigd op de thee in een afgelegen berghuisje. Een moeder woont hier met haar zoon en dochter en de vader werkt in Saudi Arabia en zal in juli na 4 jaar thuiskomen. Met handen en voeten een gesprekje gevoerd en het was echt gezellig. We kregen een tika en een ketting aangeboden. Zulke lieve mensen! Doorgelopen naar de top en Sarangkot bereikt. Op de weg naar beneden met uitzicht op (nog niet gezaaide) rijstvelden en het mooie Phewa meer, werden we door een groepje mannen uitgenodigd te komen eten. Zij hadden in een weiland een groot plastic kleed liggen met een dode buffalo erop. Ze waren deze aan het ontleden ter voorbereiding van een festival. Ze gaven toelichting op hun cultuur en het dier zou de volgende dag met 24 gezinnen gegeten worden. De kop lag ernaast op het vuur en we kregen biologieles over alvleesklier en andere ingewanden:-). Gedag gezegd en tijdens de verdere afdaling werden we vergezeld door vele aapjes. Wat een leuke wandeling en we hebben weer zulke vriendelijke Nepalezen ontmoet!
Een aantal andere ervaringen met vriendelijke Nepalezen zijn bijvoorbeeld: bij bezoek aan een tempel ver van huis breekt een slipper en moet ik op blote voeten verder. Een jong monnikje biedt direct zijn slippers aan zonder enige verwachting. Een ander moment stappen wij halsoverkop uit een overvolle bus die de verkeerde kant opgaat. Het is noodweer en we worden direct een lift aangeboden door een achterliggende auto die ons naar ons huisadres brengt. In een cafeetje waar we regelmatig komen maar geen wijn op de kaart staat, regelt de ober speciaal voor ons wijn waar we ook de volgende dag nog op zijn terras van genoten hebben. Een vrijwilligster had een stapel brieven van nederlandse schoolkinderen met cadeautjes voor nepalese kinderen mee genomen. De nepalese kinderen schreven een briefje terug en stuurden hun laatste pen, gum, haarelastiekje etc mee. Over het algemeen delen veel Nepalezen het weinige wat ze hebben nog met anderen en vaak zijn ze oprecht behulpzaam en vriendelijk. Daartegenover staat dat afspraken maken met Nepalezen wel eens ingewikkeld kan zijn. Zo kan het zijn dat een afspraak om 11 betekent dat iemand om 11 uur van huis vertrekt, ook als iemand wat verder weg woont :). En ook kan er rustig aan je gevraagd worden als je op het punt staat te vertrekken voor een dag weg en je daar uitgebreid over gesproken hebt: 'Ga je nu mee rijst planten in de bergen bij mijn neef?'....:-)
Gisteren was het Parentsday op school en het was geweldig! Iedere school heeft 1 keer per jaar een dag waarop ouders, kinderen en andere (officiele) gasten uitgenodigd worden. Er stond een grote tent op het schoolplein en alles en iedereen was prachtig versierd. Een vol programma met liedjes, dansjes, prijzen, speeches heeft deze dag tot een succes gemaakt. Wij hebben genoten en dit was een mooie afsluiting van het schooljaar!
De tijd vliegt! Volgende week is alweer onze laatste week op school en in het weeshuis.
Liefs van ons!
Ondanks dat de Himalaya niet te zien was vanwege bewolking was de tocht meer dan de moeite waard. Naast de mooie uitzichten maakte de mensen die we onderweg tegen kwamen de wandeling bijzonder. Onderweg werden we o.a. uitgenodigd op de thee in een afgelegen berghuisje. Een moeder woont hier met haar zoon en dochter en de vader werkt in Saudi Arabia en zal in juli na 4 jaar thuiskomen. Met handen en voeten een gesprekje gevoerd en het was echt gezellig. We kregen een tika en een ketting aangeboden. Zulke lieve mensen! Doorgelopen naar de top en Sarangkot bereikt. Op de weg naar beneden met uitzicht op (nog niet gezaaide) rijstvelden en het mooie Phewa meer, werden we door een groepje mannen uitgenodigd te komen eten. Zij hadden in een weiland een groot plastic kleed liggen met een dode buffalo erop. Ze waren deze aan het ontleden ter voorbereiding van een festival. Ze gaven toelichting op hun cultuur en het dier zou de volgende dag met 24 gezinnen gegeten worden. De kop lag ernaast op het vuur en we kregen biologieles over alvleesklier en andere ingewanden:-). Gedag gezegd en tijdens de verdere afdaling werden we vergezeld door vele aapjes. Wat een leuke wandeling en we hebben weer zulke vriendelijke Nepalezen ontmoet!
Een aantal andere ervaringen met vriendelijke Nepalezen zijn bijvoorbeeld: bij bezoek aan een tempel ver van huis breekt een slipper en moet ik op blote voeten verder. Een jong monnikje biedt direct zijn slippers aan zonder enige verwachting. Een ander moment stappen wij halsoverkop uit een overvolle bus die de verkeerde kant opgaat. Het is noodweer en we worden direct een lift aangeboden door een achterliggende auto die ons naar ons huisadres brengt. In een cafeetje waar we regelmatig komen maar geen wijn op de kaart staat, regelt de ober speciaal voor ons wijn waar we ook de volgende dag nog op zijn terras van genoten hebben. Een vrijwilligster had een stapel brieven van nederlandse schoolkinderen met cadeautjes voor nepalese kinderen mee genomen. De nepalese kinderen schreven een briefje terug en stuurden hun laatste pen, gum, haarelastiekje etc mee. Over het algemeen delen veel Nepalezen het weinige wat ze hebben nog met anderen en vaak zijn ze oprecht behulpzaam en vriendelijk. Daartegenover staat dat afspraken maken met Nepalezen wel eens ingewikkeld kan zijn. Zo kan het zijn dat een afspraak om 11 betekent dat iemand om 11 uur van huis vertrekt, ook als iemand wat verder weg woont :). En ook kan er rustig aan je gevraagd worden als je op het punt staat te vertrekken voor een dag weg en je daar uitgebreid over gesproken hebt: 'Ga je nu mee rijst planten in de bergen bij mijn neef?'....:-)
Gisteren was het Parentsday op school en het was geweldig! Iedere school heeft 1 keer per jaar een dag waarop ouders, kinderen en andere (officiele) gasten uitgenodigd worden. Er stond een grote tent op het schoolplein en alles en iedereen was prachtig versierd. Een vol programma met liedjes, dansjes, prijzen, speeches heeft deze dag tot een succes gemaakt. Wij hebben genoten en dit was een mooie afsluiting van het schooljaar!
De tijd vliegt! Volgende week is alweer onze laatste week op school en in het weeshuis.
Liefs van ons!
-
09 April 2014 - 15:06
Karin:
Wat een bijzondere en indrukwekkende ervaringen hebben jullie weer opgedaan.
Opvallend bijzonder is dat mensen die al zo weinig hebben zo intens delen.
Dit noem ik nog eens sociale cohesie.
Ben benieuwd naar het volgende verslag.
groetjes Karin -
09 April 2014 - 20:32
Conny:
Wat leuk weer van jullie te horen! Wat een bijzondere en lieve mensen die jullie pad kruizen. De mensen hebben nauwelijks iets en zijn zo gastvrij en gunnen anderen alles. Zo zie je maar weer dat de mooiste dingen in het leven gratis zijn.
Tjemig al weer de laatste week in weeshuis en school volgende week, ik heb het gevoel dat jullie er net zitten... Wij volgende week even uitwaaien op Vlieland.
Groet, Robbert en Conny -
09 April 2014 - 22:17
Zwannie Wienke:
Wat weer een mooi verslag van jullie belevenissen. Ik mis wel de foto's van de buffalo. Prachtig om te lezen dat mensen zo behulpzaam en vriendelijk zijn en dat ze van het weinige wat ze hebben nog met elkaar delen.
Onvoorstelbaar dat jullie al weer met de laatste week bezig zijn in het weeshuis en school. De tijd gaat echt snel. Tot het volgende verslag.
groeten,
Zwannie -
10 April 2014 - 12:09
Astrid En Marijke:
Volgens mij gaan jullie het nog missen als je terug bent in Nederland!!!
heel leuk om te lezen en de vriendelijkheid van de mensen blijft herkenbaar! doe ze de groeten en tot de volgende keer! -
11 April 2014 - 07:11
Riny & Ria :
Wat leven we in een wereld van verschillen. Dank voor jullie mooie verhalen! -
13 April 2014 - 17:29
Conny:
Wat een belevenissen. Voor ons als nuchtere nederlanders maar moeilijk te bevatten. Het is goed onszelf eens te relativeren. Nog maar 1 week te gaan? Wat vliegt de tijd.
Groet
Conny en Tonnis. -
13 April 2014 - 21:52
Micha:
Ha lieverd(s) geweldig om te lezen! Zo Nepal ten voete uit! wauw! En ongelooflijk....jullie laatste schoolweek alweer! Geniet er nog even maximaal van en sterkte met afscheid nemen ;-)
Liefsss!! X -
27 April 2014 - 13:56
Helma:
Hoi,
Ben helemaal bijgelezen.
Leuk!
Nog maar.even flink genieten.
Liefs,
Helma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
